Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

Autor: zkzb, 07-08-2019

W zbiorach audiowizualnych Biblioteki Narodowej znajdują się rolki pianolowe. Są to bardzo długie wstęgi papieru zawierające zapis utworu muzycznego w postaci perforacji, zamocowane na wałku z drewna lub tworzywa. Odtwarzano je za pomocą specjalnego instrumentu – pianoli. Wytwarzane były na przełomie XIX i XX wieku, szczyt ich popularności przypada na lata 20-te XX wieku.

Na oryginalnych tekturowych pudełkach znajdują się nalepki z  informacjami o wydawcy, numerze wydania, tytule utworu i kompozytorze. W ramach opracowania zbiorów konieczne jest umieszczenie na nich sygnatury. Ważne jest aby obiekt był oznakowany, jednak nie bezpośrednio na oryginalnym opakowaniu, które samo w sobie stanowi zabytek. W tym celu wykonywane są banderole z papieru z rezerwą alkaliczną (pH 7.5-8.0; rezerwa alkaliczna >0,4 mol/kg; atest PAT). Dostosowanie do wymiarów wieka i odpowiednie bigowane sprawia, że banderola ściśle przylega do wieka bez konieczności mocowania klejem. Końce banderoli są połączone na niewielkiej powierzchni za pomocą kleju syntetycznego o neutralnym pH – łączenie jest umiejscowione na zewnętrznej, bocznej stronie wieka. Zastosowanie najcieńszego papieru o gramaturze 80g/m2 sprawia, że pudełko z banderolą swobodnie się zamyka. Użycie materiałów o odpowiednim pH jest kluczowe ze względu na zakwaszenie tektury pudełka oraz papieru rolki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>