Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

PRZYGOTOWANIE KONSERWATORSKIE KODEKSU DO UDOSTĘPNIENIA

Autor: zkzb, 08-11-2019

Udostępnianie zbiorów bibliotecznych jest obarczone ryzykiem ich uszkodzenia a nawet utraty fragmentów lub całości. Prezentowany na fotografiach kodeks rękopiśmienny był szczególnie narażony na pogłębienie się zniszczeń. Blok kart był oddzielony od oprawy, przeguby pęknięte, zakończenia zwięzów sznurkowych urwane. Składki początkowe i końcowe były w złym stanie i odseparowane od bloku. Kodeks został w przeszłości poddany naprawom, między innymi przyszyciu sznurkiem okładki do grzbietu oraz licznym podklejeniom wykonanym klejem syntetycznym w grzbietach kart.

Większość kart bloku była w bardzo dobrym stanie, dlatego głównym celem przeprowadzenia prac konserwatorskich było scalenie zniszczonej konstrukcji bloku i przywrócenie funkcji ochronnej oprawy.

Okładki oddzielono od bloku, wymontowano pierwsze dziewięć i ostatnie cztery składki. Oddzielone karty poddano zabiegom w pełnym zakresie: oczyszczeniu mechanicznemu, usunięciu pozostałości zbrązowiałego kleju syntetycznego z użyciem acetonu, kąpielom w zimnej wodzie, wzmocnieniu strukturalnemu roztworem metylocelulozy w wodzie, reperacjom rozdarć i uzupełnieniu ubytków z zastosowaniem klajstru skrobiowego i papierów japońskich, prostowaniu w prasie. Zwięzy sznurkowe przedłużono, doszyto do nich składki z uszkodzonymi nićmi oraz odrestaurowane składki początkowe i końcowe. Oczyszczony ze starego kleju grzbiet zaklejono ponownie i wyokrąglono, w przestrzenie między zwięzami wklejono paski płótna. Okładki zawieszono wpuszczając zakończenia płótna i zwięzów między tekturę a wyklejkę. Ubytki tektury w narożnikach i na krawędziach okładek uzupełniono warstwami grubego papieru japońskiego. Wykonano reperacje podłużnych i poprzecznych pęknięć tektur i wyklejek z użyciem klajstru skrobiowego i papierów japońskich. Do uzupełnienia ubytków skórzanej okleiny użyto nową skórę jakości konserwatorskiej. Naklejenie jej bezpośrednio na grzbiet pozwoliło zachować organiczny charakter oprawy. Oryginalne fragmenty skóry wklejono w uzupełnienie, które zostało poddane retuszowi kolorystycznemu.

Wszystkie zabiegi wykonano z poszanowaniem oryginalnej materii obiektu. Zastosowano odwracalne techniki i materiały: kleje naturalne oraz wysokiej jakości skórę i papiery o odpowiednich parametrach fizyko-chemicznych. Przeprowadzone czynności pozwoliły na bezpieczne udostępnienie obiektu w celach ekspozycyjnych.

Możliwość komentowania jest wyłączona.